قرآن كریم سرآغاز و مطلع ادبیات و تحقیقات ادبى، دینى ـ اسلامى

بخشی از متن اصلی :

دین، هنر نمایش و شبیه در طول دوره هاى مختلف تاریخى زندگى بشر با هم ارتباط نزدیكى داشته اند. ارتباطى كه گاه (در آیین هاى اساطیرى چون آیین قربانى، طلب باران و ...) و گاه رابطه اى صورى بوده است. در اندیشه اساطیرى، انسان با آیین زمان خطى را مى شكست و با باز تولید و شبیه سازى اعمال خدایان (كه اغلب با اعمال نمایشى همراه بوده است) با خدایان در زمان ازلى و خواستگاهى هم عصر شده فارغ از زمان نامقدس حال، به سرمنشأ كائنات مى پیوست.

قرآن كریم سرآغاز و مطلع ادبیات و تحقیقات ادبى، دینى ـ اسلامى است. در سال هاى اخیر (مخصوصاً قرن بیستم) بررسى مؤلفه هاى هنرى و ادبى این كتاب آسمانى در حوزه تفسیر و دیگر حوزه ها مورد توجه هر چه بیشتر متفكران قرارگرفته است. این بررسى ها راه را براى شناخت بیشتر قرآن كریم و آشكار شدن جنبه هاى پنهان ادبى آن، كه هم راهنمایى است براى فعالان هنر و ادبیات در حوزه هاى تخصصى مختلف و هم راهى براى شناخت بیشتر این معجزه الهى تمامى اعصار براى دوستداران چشمه بیكران علوم قرآنى فراهم كرده است.

قرآن كریم ، نقطه اشتراك تمامى مذاهب اسلامى هم در شیوه بیانى خود (در قصص) و هم در فضاسازى ها و تصویرسازى هاى خود، زبان و شیوه بیان دراماتیك را در خدمت خود قرار مى دهد. شیوه بیانى كه در بسیارى موارد فراتر از زبان معمول قدرت نفوذ و تأثیرگذارى زیادى روى مخاطب و دعوت او به سوى خدا را دارد. متأسفانه، تاكنون در این حوزه (بررسى جنبه هاى نمایشى در قرآن كریم ) چه در ایران و چه در دیگر ممالك اسلامى جدى صورت نگرفته است. شاید این تفكر كه نمایش و سینما هنرى غربى بوده و اسلامى نیستند، تأثیر بسزایى در دست كم گرفته شدن این موضوع از سوى متفكران مسلمان داشته است. درحالى كه قرآن كریم و هنرهاى نمایشى مى توانند ارتباطى دو سویه با هم داشته باشند؛ هنر هم مى تواند در خدمت بیان مضامین قرآنى و الهى قرار گیرد و هم از منبع بى پایان ادبى و هنرى قرآن كریم خود را غنى كند.